การเข้าห่วง หรือ กระดูกงู

การเข้าเล่มแบบสันห่วง (กระดูกงู)

      เป็นการเข้าเล่มที่นิยมใช้อย่างมากสำหรับการเข้ารูปเล่มรายงาน เพราะข้อดีของการเข้ารูปเล่มแบบนี้คือกางออกจนสุดได้ หรือ 180 องศานั้นเอง แต่นิยมใช้สำหรับงานพิมพ์ที่ทำจำนวนน้อย และไม่หนาจนเกินไป เช่น รายงาน ปฏิทิน ไดอารี่ และสมุดบันทึกทั่วไป เป็นต้น โดยการเข้าเล่มแบบสันห่วงนั้นจะต้องใช้เครื่องเข้าเล่มเป็นตัวช่วย เพราะต้องมีการเจาะกระดาษเพื่อใส่สันห่วงและสันเกลียว ซึ่งการเจาะกระดาษนี้ถือได้ว่าเป็นงานหนักพอสมควร เนื่องจากเครื่องเจาะโดยส่วนใหญ่ในท้องตลาดจะเจาะได้ในประมาณไม่มากนักต่อครั้ง วิธีการนี้จึงใช้เวลาและแรงงานพอสมควร

การเข้าเล่มแบบสันห่วง (สันเกลียว)

      เป็นการเข้าเล่มที่เหมาะสำหรับเข้าเล่มหนังสือที่พิมพ์หรือถ่ายสำเนาออกมา เพื่อเอาไว้อ่านเอง โดยข้อดีของการเข้ารูปเล่มแบบนี้คือ เปิดกางออกง่าย สามารถกางออกได้ถึง 360 องศา ซึ่งการเข้าเล่มแบบสันเกลียวนั้น นิยมใช้สำหรับงานพิมพ์ที่มีขนาดความหนาระหว่าง 6 มม. จนถึง 25 มม. และวัสดุที่ใช้ในการเข้าเล่มแบบสันเกลียวจะเป็นลวดที่หุ้มด้วยพลาสติก หลากหลายสี

การเข้าเล่มแบบสันขดลวด (ห่วงเหล็ก)

      เป็นการเข้าเล่มที่มีความใกล้เคียงกับสันห่วงหรือกระดูกงู แต่เปลี่ยนตัววัสดุของห่วงจากพลาสติกเป็นเหล็กชนิดอ่อนแทน ซึ่งการเข้าเล่มแบบนี้มีความสะดวกในการเปิดอ่าน คือ สามารถกางได้ 180 องศา แต่ไม่สามารถเพิ่มเติมหรือเปลี่ยนแปลงเอกสารภายในเล่มได้ กล่าวคือ เมื่อต้องการเปลี่ยน เพิ่มหรือลดเอกสารจะต้องใช้ห่วงเส้นใหม่แทน โดยส่วนใหญ่เอกสารที่จะใช้การเข้าเล่มในลักษณะนี้ คือเอกสารสำคัญที่ต้องการความสวยงามและคงทน เช่น เอกสารการประชุมบอร์ดของบริษัท สมุดไดอารี่ และสมุดบันทึก เป็นต้น ซึ่งการเข้าเล่มแบบสันห่วงเหล็กนั้นจะต้องใช้เครื่องเข้าเล่มเป็นตัวช่วยเช่นเดียวกับการเข้าเล่มแบบสันห่วงและสันเกลียว